Blog Layout

Verslaving op het werk

Het gebeurt vaker dan je denkt. Werknemers die onder invloed op het werk komen. 10% van de Nederlandse beroepsbevolking heeft te maken met een verslavings- of doseringsprobleem. Als werkgever kan je te maken krijgen met een werknemer die verslaafd is. Wat doe je dan als werkgever? Wat mag je van de werknemer verwachten? En hoe kan je de werknemer het beste helpen?

Voordat we zo goed mogelijk deze vragen hopen te beantwoorden is het heel belangrijk om 1 ding te beseffen: verslaving is een ziekte en wordt ook (door het UWV) gezien als een ziekte. Bij verslaving kan worden gedacht aan verslaving aan alcohol, drugs, gokken, games etc.

Signalen

Het is belangrijk dat het verslavings- of doseringsprobleem wordt herkend. Hoe je dat? Wat signalen van gebruik kunnen zijn, is dat een werknemer zich frequent een dagje ziekmeldt. Één dagje maar en de volgende dag is de werknemer weer aanwezig op het werk. Vaak komen diegene te laat, heeft vage klachten of stelt het werk uit. Stemmingswisselingen zijn ook een helder signaal. Dit zijn allemaal vrij oppervlakkige, maar opvallende kenmerken, maar hoe meer men de situatie induikt, hoe meer problemen naar boven komen. De werknemer heeft vaak ruzie, zit er doorheen, is depressief, liegt en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.

Bij verslaving kan men uitgaan van een ijsbergprincipe. Hieronder is te zien wat zo’n ijsbergprincipe inhoudt:

Gevolgen op het werk


Dat iemand met een verslavings- of doseringsprobleem toch blijft werken, brengt risico’s met zich mee. Over het algemeen functioneren deze werknemers minder goed op de werkvloer. Bij de signalen zijn


stemmingswisselingen genoemd. Deze kunnen ervoor zorgen dat iemand op het ene moment zichzelf volledig onder controle heeft en dat het andere moment dit helaas niet het geval is. Dit maakt de werknemer dus onberekenbaar, kan voor wrijving met collega’s zorgen en de kwaliteit van de uitgevoerde werkzaamheden vermindert. Op het moment dat iemand bijvoorbeeld een machine bedient, kan dit ook nog de veiligheid van collega’s in gevaar brengen.


Ook kunnen er financiële gevolgen zijn. Als een werknemer met een verslavings- of doseringsprobleem frequent verzuimt, zal de productiviteit lager worden, maar de kosten juist hoger.


Verwachting van werknemer


In artikel 11 van de ArboWet staat dat de werknemer verplicht is om in zijn doen en laten zorg te dragen voor zijn eigen en zijn collega’s welzijn, veiligheid en de gezondheid op de werkplaats. Op het moment dat een werknemer signaleert dat een andere werknemer zich niet aan het zojuist genoemde houdt, is hij verplicht dit te melden bij de leidinggevende.


Als werkgever mag je van je werknemer met een verslavings- of doseringsprobleem re-integratie inspanningen verwachten, zoals je die zou verwachten bij een werknemer die bijvoorbeeld griep heeft. Voor een werknemer met een verslavings- of doseringsprobleem gelden dus de ‘normale’ regels van verzuim.


Verwachting van werkgever


Als er een bedrijfsongeval plaatsvindt is in eerste instantie de werkgever aansprakelijk. Maar als er een bedrijfsongeval plaatsvindt welke veroorzaakt is door een werknemer met een verslavings- of doseringsprobleem ligt dit iets anders. Als de werkgever kan aantonen dat hij de zorgplicht is nagekomen of als hij kan aantonen dat er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid, is hij hier niet verantwoordelijk voor. Omdat verslaving als een ziekte wordt gezien, is er een kleine kans dat de werkgever bovenstaande kan aantonen. Dit, omdat iemand ziek is en dus niet met opzet of door bewuste roekeloosheid een bedrijfsongeval kan veroorzaken.


Een werkgever mag de werknemer verplichten deel te nemen aan een training, voorlichting of workshop. Dit op grond van het instructierecht (artikel 7:660BW).


Als laatste wordt er van een werkgever verwacht dat hij alles zal doen aan het herstel en re-integratie van de werknemer. Maar het gebruik van verdovende middelen onder werktijd wordt niet geaccepteerd, omdat de werknemer dan zijn eigen en zijn collega’s welzijn, veiligheid en gezondheid niet kan garanderen. Om die reden mag een uitzendkracht die een contract met uitzendbeding en een verslavings- of doseringsprobleem heeft en daardoor bovenstaande niet kan garanderen, direct ontslagen worden.


Iedere organisatie gaat anders om met werknemers die een verslavings- of doseringsprobleem hebben. Vraag bij je werkgever na welke regels in deze situatie gelden. Zorg er als werkgever voor dat hier een duidelijk beleid voor is!

door Richard Florys 29 jun., 2022
Voorkomen is beter dan genezen. Een gezegde waarbij de betekenis meteen duidelijk is. In de Arbo-wereld wordt dit gezegde met enige regelmaat gebruikt. Dit gezegde gaat dan vaak gepaard met termen zoals ‘PAGO’ en ‘PMO’. Ook de term ‘aandacht’ komt dan regelmatig aan bod. Want aandacht voor elkaar op de werkvloer kan zomaar eens (langdurig) verzuim voorkomen. Ieder mens heeft van nature behoefte aan aandacht. Denk hierbij aan gewaardeerd worden, gezien worden, gerespecteerd worden, erbij horen etc. De reden hiervan is dat mensen sociale wezens zijn en daarmee behoefte hebben aan contact met anderen. De mate van dit contact verschilt per persoon. Bij Prevenzo zien we dat mensen die bij stichtingen of verenigingen werken eerder over hun grenzen zullen gaan en daarmee minder snel zullen aangeven dat het niet goed met hen gaat. Het gevolg hiervan is dat de weg terug naar herstel langer duurt. Vaak is de reden van het over de grenzen gaan dat mensen het als een soort roeping zien om bij de stichting of vereniging te werken. Wanneer iemand dan verzuimd wordt dit door diegene als falen gezien. Maar wat heeft deze aandacht voor invloed op het verzuim of het voorkomen hiervan? Wat in de praktijk zichtbaar is, is dat stichtingen of verenigingen waarbij er aandacht en tijd wordt besteedt aan de relatie tussen werkgever en werknemer, het verzuim lager is en vaak ook verzuim wordt voorkomen. Daarnaast merken wij bij Prevenzo dat wanneer iemand ziek is oprechte aandacht van bijvoorbeeld een leidinggevende van invloed is op de loop van een dossier. Ter illustratie worden er 2 situaties geschetst. De eerste situatie: u bent een werknemer en bent uitgevallen met klachten die langer aanhouden. De HR-manager van de stichting of vereniging waar u werkt belt u de eerste week eens een keer om te vragen wanneer u weer komt werken. Verder wordt u met enige regelmaat gebeld door de arbodienst en zo nu en dan belt de bedrijfsarts. Van uw werkgever hoort u verder niks meer. Op een gegeven moment zegt de bedrijfsarts dat u kan gaan re-integreren. De tweede situatie: u bent een werknemer en u bent uitgevallen met klachten die langer aanhouden. U heeft met regelmaat telefonisch of app-contact met uw leidinggevende. Ook wordt u uitgenodigd op de zaak voor een kop koffie, maar gezien uw klachten is dat niet haalbaar. U wordt met enige regelmaat gebeld door de arbodienst en zo nu en dan belt de bedrijfsarts. Op een gegeven moment zegt de bedrijfsarts dat u kan gaan re-integreren.
door Richard Florys 25 mei, 2022
Bij verzuim zijn verschillende partijen betrokken. Zo ook een mediator. Het zou namelijk zomaar kunnen zijn dat er tijdens de ziekteperiode een conflict ontstaat of dat een werknemer arbeidsongeschikt is geraak ten gevolgen van een arbeidsconflict. Een mediator is een conflictbemiddelaar die in gesprek gaat met de partijen betrokken bij het conflict. Een mediator wordt ingezet als er sprake is van een conflict wat de betrokken partijen niet onderling kunnen oplossen. De mediator gaat in gesprek met beide partijen en bekijkt vanuit een neutraal oogpunt het conflict. Ook gaat een mediator het gesprek aan met beide partijen om tot een oplossing te komen. Het inzetten van een mediator gebeurt op een vrijwillige basis. De betrokken partijen hebben zelf de touwtjes in handen en kunnen, wanneer zij dit willen, zich terugtrekken uit het mediatonproces. Hierdoor is een mediatonproces minder zwaar dan wanneer men het conflict uit laat lopen op een rechtszaak. Aan het begin van het mediatonproces wordt er een mediatorovereenkomst opgesteld. Hierin komen de afspraken te staan m.b.t. het proces en worden de praktische zaken vastgelegd, zoals de betrokken partijen, het conflict en de kosten voor een mediator.
door Richard Florys 17 mei, 2022
Het huis van werkvermogen. Iets wat misschien niet voor alle werkgevers bekend is. Het Huis van Werkvermogen heeft te maken met de inzetbaarheid van werknemers. Er zijn verschillende factoren die invloed hebben op deze inzetbaarheid en aan de hand hiervan is het Huis van Werkvermogen ingericht. Het Huis van Werkvermogen bestaat uit 4 lagen: Begane grond Hier bevindt zich gezondheid. Met gezondheid wordt de lichamelijke en geestelijke gezondheid bedoeld. Ook valt hier het sociaal functioneren van werknemers onder. Al deze dingen vormen het fundament van een goed werkvermogen en een goede inzetbaarheid van een werknemer. Eerste verdieping Hiermee worden de competenties van een werknemer bedoeld en dan met name de beroeps specifieke competenties. Denk hierbij aan passende kennis en vaardigheden die, naarmate de loopbaan van een werknemer vordert, worden afgestemd op de verandering in eisen van het werk. Tweede verdieping Hiermee worden de sociale en morele normen en waarden van een werknemer mee bedoeld. Voorbeelden hiervan zijn respect, veiligheid, geduld, behulpzaamheid etc. De binding met de organisatie, persoonlijke motivatie en betrokkenheid spelen hierin een grote rol. Derde verdieping De laatste verdieping gaat in op de werkomstandigheden van een werknemer. Met werkomstandigheden wordt de werkinhoud, werkomstandigheden en sociale werkomgeving bedoeld. Managers en leidinggevende hebben hier veel invloed op. De sociale en politieke omgeving van een werknemer hebben ook invloed op het werkvermogen van een werknemer.
Share by: